Komunikacja zawsze wymagała od człowieka rozwinięcia wielu kompetencji. Uważność na własne potrzeby (asertywność) i potrzeby drugiej osoby (empatia, aktywne słuchanie) umożliwiała bezpieczną i satysfakcjonującą wymianę.
Ignorowanie rozmówcy na rzecz komórki lub tabletu. Symbole zamiast słów. Komunikacja znikająca. Całkowite odłączenie się. To formy codziennego porozumiewania się współczesnych nastolatków. Dla nas niezrozumiałe, czasem niepokojące. Dla nich – oczywiste i naturalne, a czasem jedyna możliwa opcja radzenia sobie z tym, co ich otacza. Na czym polegają te nowe formy komunikowania się?